Onyedinci asrın ilk yarısında yaşamış ulemâdan, şâir, dîvanlardan titizlikle seçip topladığı şiirlerle bir “Müntehebât Mecmuası”, iki Kafzâde Mecmuası diye anılır, divan edebiyatı tarihi ile meşgul kimselerce çok makbul sayıla gelmişdir; 998 de (M. 1589 - 1590) İstanbulda doğru, Birinci Sultan Ahmed zamanında kadıaskerliğe kadar yükselmiş Kafzâde Feyzullah Efendi adında bir zâtin oğludur; ana tarafından Şeyhülislâm Ebüssuud Efendinin torununun oğlu olur; medrese tahsili gördü, ilmiye mesleğinde sür’atle yükseldi, 1016 da (M. 1607-1608) 18 yaşında müderris, 1027 de (M. 1618)de 29 yaşında Selânik Kadısı oldu, iki sene sonra Şam Kadılığına tâyin edildi, Şama gitmek üzere Selanikden İstanbula geldiğinde Şam Kadılığının başkasına verilerek açıkda kaldığını öğrendi. 1031 de (M. 1622) İkinci Sultan Osmanın tahtdan indirilerek Yedikule Zındanında boğularak öldürüldüğü kanlı ihtilâlde korku ile şuurunu kaybederek 33 yaşında öldü. Evi devrinin genc aydınlarının toplandığı bir edebî mahfil gibiydi ve kendisi “Sâkinâme” isimli iki manzum eserini tamamlayamamışdı. Aşağıdaki iki beyit şiir diline örnekdir: Daha ben şimdi bildim rûzigârın nolduğun ey dil Bilinmezmiş safâyi vaslı dilberle geçen demler Hiç cemiyeti hâtırdan eser gördün mü Bu kadar meclise uğrar yolun ey bâdi sabâ