GURBETCİLER – Trakyadan ve bilhassa Anadoludan İstanbula bir iş bulup çalışmak için gelenlere verilmiş isimdir ; çoğu köylüdür .İstanbulun geniş mahalleler,semtler teşkil etmiş Gecekondu’ları ,Rumeli,o arada Yugoslavya ve Bulgaristan göçmenleri ile bilhassa Gurbetciler tarafından kurulmuşdur (B.: Gecekondu,cild , sayfa ). Köylerinden,kasabalarından koparak İstanbul gelen Gurbetcilerin gelişlerinin asıl sebebleri çeşidlidir ; bir iş bulup çalışma,gurbet yoluna düşerken bir ümid ışığı olmuşdur.Türlü müstesnâ fırsatlarla İstanbulda zengin olanlar bulunur, çoğunluğu da İstanbulda ağır hayat şartları,ve hattâ sefaletle karşılaşır,dayanamayanlar yurdlarına hüsran ile dönerler. Bekâr köylü genclerin gurbete düşme sebeblerinin başında “Başlık Parası” toplama gelmektedir;köylüklerde kızlar zamanımazda (1972) 15-20 bin liraya satılmakda idi,bu parayı kız babasına veremeyen delikanlı,meziyetleri ne kadar yüksek olursa olsun evlenemiyordu;kızlara ,babaları,ağabeyleri tarafından bir ticâret metâı gibi bakılıyordu. İstanbula gelenler,hemşehri kılavuzluğu ile iş buluyorlar,en ağır hizmetleri köle gibi görüyorlar,bir bekâr odasında 20 can bırınıyordu,ve çok yerinde bir deyim ile kendilerine “Garîban” diyorlardı (B.:Garîban, cild 11 ,sayfa 5994 ). Hemşehri el birliği ile bir Gecekondu ku...

GURBETCİLER – Trakyadan ve bilhassa Anadoludan İstanbula bir iş bulup çalışmak için gelenlere verilmiş isimdir ; çoğu köylüdür .İstanbulun geniş mahalleler,semtler teşkil etmiş Gecekondu’ları ,Rumeli,o arada Yugoslavya ve Bulgaristan göçmenleri ile bilhassa Gurbetciler tarafından kurulmuşdur (B.: Gecekondu,cild , sayfa ). Köylerinden,kasabalarından koparak İstanbul gelen Gurbetcilerin gelişlerinin asıl sebebleri çeşidlidir ; bir iş bulup çalışma,gurbet yoluna düşerken bir ümid ışığı olmuşdur.Türlü müstesnâ fırsatlarla İstanbulda zengin olanlar bulunur, çoğunluğu da İstanbulda ağır hayat şartları,ve hattâ sefaletle karşılaşır,dayanamayanlar yurdlarına hüsran ile dönerler. Bekâr köylü genclerin gurbete düşme sebeblerinin başında “Başlık Parası” toplama gelmektedir;köylüklerde kızlar zamanımazda (1972) 15-20 bin liraya satılmakda idi,bu parayı kız babasına veremeyen delikanlı,meziyetleri ne kadar yüksek olursa olsun evlenemiyordu;kızlara ,babaları,ağabeyleri tarafından bir ticâret metâı gibi bakılıyordu. İstanbula gelenler,hemşehri kılavuzluğu ile iş buluyorlar,en ağır hizmetleri köle gibi görüyorlar,bir bekâr odasında 20 can bırınıyordu,ve çok yerinde bir deyim ile kendilerine “Garîban” diyorlardı (B.:Garîban, cild 11 ,sayfa 5994 ). Hemşehri el birliği ile bir Gecekondu kurabilenlerin ilk işi de, başlık parasını taksidle ödemeyi kabul ettirebilirse,hemen evlenip karısını İstanbula,Gecekondusuna getirtmek oluyordu. Başlık parası , kız satışı , cehlin yüz kızartacak ibtidâiliğidir. Üzerinde durulacak büyük toplum yaralarımızdan biridir sanırız.