Üçüncü Sultan Selim zamanında ağır can vebâli bu pâdişahın boynunda kalmış bir vak’adır; şöyle ki: Hicrî 1205 yılında (milâdî 1790 - 1791) Rusya ile harb halinde idik ve cebheden dâimâ kötü haberler geliyordu; Sultan Selim kendisini derin bir teessüre kaptırmış, müverrih Cevdet Paşanın ifâdesi ile “Allaha duâdan başka zaferi temin edecek yol kalmamışdı”. O sıralarda Tırhaladan bâzı işleri için Şeyh Hacı Mustafa Efendi adında bir zat İstanbula gelmiş ve rüyasında Hazreti Peygamberi görmüşdü, Peygamber bu şeyh efendiye: “Yarın git Şeyhülislâma emrimi tebliğ et... harâmı ve fuhşu ortadan kaldırsın” demiş, Hacı Mustafa Efendi de ertesi gün Şeyhülislâm Hamidizâde Efendiye gidip rüyâsını anlatmış, Şeyhülislam da pâdişaha arzetmişdi. Zaten derin yeis içinde bulunan Sultan Selim: “Doğru!.. İstanbul süfehâ ile doldu!..” diyerek şiddetli bir içki yasağı çıkarttı, surların dışında hıristiyanlar için bir kaç meygede müstesnâ şehir içindeki bütün meyhâneler kapatıldı; yine pâdişahın emri ile, mahalle imamlarının “uygunsuz fâhişedir” diye bildirdikleri on onbeş kadar bedbaht kadın şehrin kalabalık yerlerinde asılarak îdam edildiler. Bibl.: Cevdet Paşa, Tarih V.