İstanbul ağzında argo kelime; “1. İskambil kâğıdı destesinin en altındaki kâğıd; 2. Yüz, çehre, surat: Şu hırbonun façasına bak da saatini ayar et; 3. Elbise: Façayı düzmüşsün, keyfin gıcır” (Fe. Devellioğlu, Türk Argosu). Façasını Almak — “Mahcub etmek, bozum etmek, forsunu kırmak, fiyakasını bozmak: Alırım façanı aşağıya!..” (F. Devellioğlu, Türk Argosu).