1967 yılı ekim ayında İstanbul gazeteleirnin kendisine bu sıfatı verdiği Ali Kıvrak adında 54 yaşında cinsî sapık bir arabacıdır ki yaşları 10-14 arasında dört erkek çocuğu 20 gün Eyyubdaki gecekondusunda kapayarak kan oturup çürütünceye kadar çocuk boynu emme vahşetini göstermişdir. Nüfusu iki milyonu aşmış ve “gecekondu” denilen yapılarla havsalanın alamyaacağı perişanlık içinde genişlemiş büyük şehir İstanbulun türlü günlük hayat cilveleri arasında bu kütükde kayde değer bu vak’a üzerine aşağıdaki satırları Son Gazetesinden alıyoruz: “Hiç evlenmemiş ve eskiden kundura boyacılığı yapmış olan Ali işlediği cinâyetden İzmir Cezâevinde yatarken 1950 de çıkan umumî afdan faydalanarak tahliye edilmiş ve İstanbulda yük arabacılığı yapmaya başlamışdır. Eyyubda Akarçeşmede bir gecekonduda oturmaktadır. Sokaklardan topladığı 10 - 14 yaşında dört erkek çocuğu ölümle tehdid ederek kulübesinde kapamış, geceleri kulübesindeki tek yatakta onlarla birlikde yatarak boyunlarını ve kollarını emerek cinsî hırsını vampirce tatmin etmişdir. Çocuklardan yalnız birinin ablası kayıp kardeşi için zâbıtaya müracaat etmiş ve bir gün bu çocuk çeşmeye su almaya geldiğinde teşhis edilmiş, kulübe basıldığı zaman içinde üç çocuk daha bulunmuşdur, çocuklar başlarından geçeni bütün açıklığı ile anlatmışlardır” (...

1967 yılı ekim ayında İstanbul gazeteleirnin kendisine bu sıfatı verdiği Ali Kıvrak adında 54 yaşında cinsî sapık bir arabacıdır ki yaşları 10-14 arasında dört erkek çocuğu 20 gün Eyyubdaki gecekondusunda kapayarak kan oturup çürütünceye kadar çocuk boynu emme vahşetini göstermişdir. Nüfusu iki milyonu aşmış ve “gecekondu” denilen yapılarla havsalanın alamyaacağı perişanlık içinde genişlemiş büyük şehir İstanbulun türlü günlük hayat cilveleri arasında bu kütükde kayde değer bu vak’a üzerine aşağıdaki satırları Son Gazetesinden alıyoruz: “Hiç evlenmemiş ve eskiden kundura boyacılığı yapmış olan Ali işlediği cinâyetden İzmir Cezâevinde yatarken 1950 de çıkan umumî afdan faydalanarak tahliye edilmiş ve İstanbulda yük arabacılığı yapmaya başlamışdır. Eyyubda Akarçeşmede bir gecekonduda oturmaktadır. Sokaklardan topladığı 10 - 14 yaşında dört erkek çocuğu ölümle tehdid ederek kulübesinde kapamış, geceleri kulübesindeki tek yatakta onlarla birlikde yatarak boyunlarını ve kollarını emerek cinsî hırsını vampirce tatmin etmişdir. Çocuklardan yalnız birinin ablası kayıp kardeşi için zâbıtaya müracaat etmiş ve bir gün bu çocuk çeşmeye su almaya geldiğinde teşhis edilmiş, kulübe basıldığı zaman içinde üç çocuk daha bulunmuşdur, çocuklar başlarından geçeni bütün açıklığı ile anlatmışlardır” (Son, 13 ekim 1967). Vak’anın adlî safhası tesbit edilemedi. 20 gün bir kulübede kapatılmış 4 çocuktan yalnız birinin aranması, her gün işine giden cinsî sapığın yokluğunda 10-14 yaş arasında dört çocuğun kaçmayışı, içinde 4 çocuk kapatılmış bir kulübeye karşı muhitin kayıdsızlığı dikkate değer. Cemiyet ilmi ile ve kriminoloji ile uğraşanlar için herhalde tedkike değer bir vak’adır. 1950 de (37 yaşında) cezâevinden çıkan Vampir (?) in 1968 yılına kadar geçen 17 yıllık hayatı da ayrıca tedkik edilmeye değer bir konudur.