Eyyubun kaymağı ve kaymakcı dükkânları kadimden beri bu kasabanın şöhretlerinden birini teşkil ederdi; zamanımızda Eyyubun ne kaymağı ne de kaymakcı dükkânları kalmışdır. Civarda pekçok mandıranın bulunması ve kaymağın buralardan temin edilen hâlis süt ile yapılması Eyyub Kaymağına şöhret sağlamışdı; kaymakçı dükkânları da Câmii Kebir yanındaki çarşı boyunda, yine pek meşhur olan Eyyub kebabcılarının yanı sıra dizilmişlerdi. Türbe ziyâretine gelenler bu kaymakcı dükkânlarına muhakkak uğradıkdan başka Eyyuba sûreti maksûsada kaymak almaya, kaymak yemeğe gelenler olurdu. Eyyubda kaymakcı esnafı çoğunlukla bulgar idi; son kalan iki kaymakcı dükkânı da 1958 - 1960 arasındaki istimlâkde yıkdırılmışdır. XVII. Asrın büyük yazarı Evliyâ Çelebi Eyyubu tasvir ederken şöhretli kaymağından da bahsediyor: “... yoğurdu ve kaymağı pek lezzetlidir; erbâbı safâ kaymakcı dükkânlarının şahnişinlerinde oturarak kaymak yerler, hâlis süt içerler, bal yerler...” diyor. Fakat bir XVI. Asır vesikası Eyyubdaki kaymakcı dükkânlarının uygunsuz kadınlarla erkeklerin buluşma yerine getirildiğinden bahsetmekdedir; Dîvânı Hümâyundan Eyyub Kadılığında hitab ile yazılmış olan 23 muharrem 981 (25 mayıs 1573) tarihli bu fermanın bugünkü dile çevrilmiş sûreti şudur: “Eyyub Kadısına hüküm ki; “Mektub gönderip bildirm...

Eyyubun kaymağı ve kaymakcı dükkânları kadimden beri bu kasabanın şöhretlerinden birini teşkil ederdi; zamanımızda Eyyubun ne kaymağı ne de kaymakcı dükkânları kalmışdır. Civarda pekçok mandıranın bulunması ve kaymağın buralardan temin edilen hâlis süt ile yapılması Eyyub Kaymağına şöhret sağlamışdı; kaymakçı dükkânları da Câmii Kebir yanındaki çarşı boyunda, yine pek meşhur olan Eyyub kebabcılarının yanı sıra dizilmişlerdi. Türbe ziyâretine gelenler bu kaymakcı dükkânlarına muhakkak uğradıkdan başka Eyyuba sûreti maksûsada kaymak almaya, kaymak yemeğe gelenler olurdu. Eyyubda kaymakcı esnafı çoğunlukla bulgar idi; son kalan iki kaymakcı dükkânı da 1958 - 1960 arasındaki istimlâkde yıkdırılmışdır. XVII. Asrın büyük yazarı Evliyâ Çelebi Eyyubu tasvir ederken şöhretli kaymağından da bahsediyor: “... yoğurdu ve kaymağı pek lezzetlidir; erbâbı safâ kaymakcı dükkânlarının şahnişinlerinde oturarak kaymak yerler, hâlis süt içerler, bal yerler...” diyor. Fakat bir XVI. Asır vesikası Eyyubdaki kaymakcı dükkânlarının uygunsuz kadınlarla erkeklerin buluşma yerine getirildiğinden bahsetmekdedir; Dîvânı Hümâyundan Eyyub Kadılığında hitab ile yazılmış olan 23 muharrem 981 (25 mayıs 1573) tarihli bu fermanın bugünkü dile çevrilmiş sûreti şudur: “Eyyub Kadısına hüküm ki; “Mektub gönderip bildirmişsin ki kaymakcı dükkânlarına bâzı kadın tâifesi kaymak yemek bahânesi ile girip oturup erkeklerle buluşurlar imiş, şeriata aykırı işler olurmuş. Bu babda ihmal câiz değildir; derhal men ediniz; dükkân sâhiblerine şiddetle tenbih edilsin, kaymak yemek için gelen kadınları dükkânlarına almayacaklardır; dükkânına kadın müşteri alan kaymakcı şiddetle te’dib edilecekdir...” Buna benzer fermanlarla İstanbulda gizli fuhşun önüne geçilememişdir.