Büyük şehir İstanbul’da kadimden beri tenha sokaklarda sapaca köşelere, kenarlara su dökmek, tebevvül, bâzı saygısızlarca âdet edile gelmişdir. Yollarda böyle bir kirletilmeye mâruz gibi duvarlara, okunur, utanılır, kirletilmez ümidi ile ve tebeşir, yahud kireçle, kömür ile, boya ile “Eşeklere mahsus” diye yazılır. Buna rağmen de o duvar dipleri, köşeleri umumî ayak yolu yerine yine kullanılır. Büyük şehirde bu çirkin telvis işi zamanımızda da görülmektedir, mevzû çok yıpranmış olmasına rağmen karikatüristlerce de mizah dergileri sayfalarında aksettirilmektedir.