Kamyon ve kamyonetlerin bulunmadığı yakın geçmişe kadar İstanbul içinde ve civarında inşaat yerlerine kereste, kum, kireç ve taş gibi yapı malzemesi, İstanbulda yerleşmiş İranlıların ayak takımı eşeklerle taşırlardı. Meselâ bir kamyonun getireceği kumu 40-50 eşekden mürekkeb bir kervanın getirmesi, bu eşek dizilerinin sokaklardan geçişi eski İstanbulun kendine has manzaralarındandı. Avam arasında bir İranlıya katıldığı zaman tezyif yolunda “Eşekci Acem” denilirdi; misal: “Bana ahondluk taslama, Bülbülderesinde eşekci acemin oğlu olduğunu biliriz...”.