Geçen asrın ikinci yarısında yaşamış şâir bir bektâşi babası; İstanbula Balkan Harbi içinde haylice yaşlı olarak gelmiş ve Merdiven Köyünde Şahkulu Tekkesinde yerleşmiş idi; bekârdı, uzun boylu, güzel yüzlü, gayetle vekarlı, terbiyeli, kendi yolunda bilgili, hoş-sohbet, rind-meşreb, gayetle zinde bir zat olub pirlik çağında tekkede bağcıvanlık yapadı. “Esrar” şiirlerindeki mahlâsıdır, asıl adı tesbit edilemedi; Haydar adında bir uşağı vardı, mürâhiklik çağında Kalkandelende iken babanın hizmetine girmiş, birlikde muhâcir olmuşlar, Merdiven Köyü tekkesinde de yanaşması, yamağı olmuşdu, o bile adını kesin olarak söyleyememiş, Sabri yahud Sâlih olacaktır demişdir. Esrar Babanın gazel ve nefes şiirleri tamamen kaybolmuşdur; Haydar da okur yazar idi, onun velinimeti Esrar Baba şânında bir nefes ardır ki şudur: Esrar Baba hû demine evrâne Âferinler senin gibi rindâne Câzibei aşkın ile katıldık Başı açık yalın ayak kervâne Terk eyleyüb nahve ile vahşeti Uryan olub sende buldum halveti Âguuşinde derk eyledim vahdeti Sen çerağı aşka oldum pervâne Sebil olsun bâdei lâ’lim Baba İki can bir olmak içün merhaba İki çıplak cana yeter bir aba Sırrı askın itti beni dîvâne Şahkulunun dergâhıdır hânemiz Esrar Baba postu bizim lânemiz Şâmü seher kıl kadar yok âremiz Haydar Mâşuk nefesidir dîvâne...

Geçen asrın ikinci yarısında yaşamış şâir bir bektâşi babası; İstanbula Balkan Harbi içinde haylice yaşlı olarak gelmiş ve Merdiven Köyünde Şahkulu Tekkesinde yerleşmiş idi; bekârdı, uzun boylu, güzel yüzlü, gayetle vekarlı, terbiyeli, kendi yolunda bilgili, hoş-sohbet, rind-meşreb, gayetle zinde bir zat olub pirlik çağında tekkede bağcıvanlık yapadı. “Esrar” şiirlerindeki mahlâsıdır, asıl adı tesbit edilemedi; Haydar adında bir uşağı vardı, mürâhiklik çağında Kalkandelende iken babanın hizmetine girmiş, birlikde muhâcir olmuşlar, Merdiven Köyü tekkesinde de yanaşması, yamağı olmuşdu, o bile adını kesin olarak söyleyememiş, Sabri yahud Sâlih olacaktır demişdir. Esrar Babanın gazel ve nefes şiirleri tamamen kaybolmuşdur; Haydar da okur yazar idi, onun velinimeti Esrar Baba şânında bir nefes ardır ki şudur: Esrar Baba hû demine evrâne Âferinler senin gibi rindâne Câzibei aşkın ile katıldık Başı açık yalın ayak kervâne Terk eyleyüb nahve ile vahşeti Uryan olub sende buldum halveti Âguuşinde derk eyledim vahdeti Sen çerağı aşka oldum pervâne Sebil olsun bâdei lâ’lim Baba İki can bir olmak içün merhaba İki çıplak cana yeter bir aba Sırrı askın itti beni dîvâne Şahkulunun dergâhıdır hânemiz Esrar Baba postu bizim lânemiz Şâmü seher kıl kadar yok âremiz Haydar Mâşuk nefesidir dîvâne Esrar Baba 1322 (1904) de 80-85 yaşlarında Kadıköyünde Aziziye Hamamında yıkanır iken ölmüşdür, şu târih kıt’ası da uşak Haydarındır: Germâbei safâde bir dellâki pâkize Yıkar iken o pîri göçdü Esrar Baba hû Mücevher târihini o mahbûba söylettim “Âğuuşimde Esrârım bir dem sır oldu yâhû” (Hicrî 1322) Bibl.: Haydar, Not.