Şirketi Hayriye vapurlarından (B. : Şirketi Hayriye); yandan çarklı bir vapur olup 124 ton hacminde idi ve makinası 80 beygir kuvvetinde idi. 41 numaralı Metânet vapurunun eşi olup ilk adı «Resânet» idi. Teknesi ahşab olan bu vapur 1900 yılı mayısının 24 üncü gecesi garib bir çarpışma sonunda battı. İstanbul Limanına Marsilyadan kiremit, çimento ve kireç yükü ile gelen İlya Katramadıs adında bir kaptanın idâresindeki 700 tonluk üç direkli Yunan yelkenlisi, gece yarısından sonra açılmış olan köprü gözünden liman reisliğine âid Anastas Zoitos adında bir rum kaptanın idâresinde Midilli romorkörü tarafından çekilerek Haliç’e girerken şiddetli akıntıya kapılmış ve köprünün Boğaziçi İskelesinde bağlı olarak yatmakda olan Resânet vapurunun üstüne düşmüşdür. Yelkenlinin baş tarafında bir zincirle asılı olan büyük demir şirket vapurunun kıç tarafındaki dip kamarasını parçalamış ve açılan delikden salona su dolmaya başlayarak vapur kısa bir zaman sonra batmış. Uykuda olan vapur mürettebâtı canlarını zor kurtarabilmişlerdir. Yelkenlinin iri çapası vapurun teknesine saplı kaldığı için Yunan yelkenlisi de batan vapur tarafından çekilerek batma tehlikesi geçirmiş, çapa zincirini kesmek suretiyle kurtulabilmiş. Şirketin liman reisliği ve Yunan yelkenlisinin sâhibi aleyhine açdığı tazminat dâvâs...

Şirketi Hayriye vapurlarından (B. : Şirketi Hayriye); yandan çarklı bir vapur olup 124 ton hacminde idi ve makinası 80 beygir kuvvetinde idi. 41 numaralı Metânet vapurunun eşi olup ilk adı «Resânet» idi. Teknesi ahşab olan bu vapur 1900 yılı mayısının 24 üncü gecesi garib bir çarpışma sonunda battı. İstanbul Limanına Marsilyadan kiremit, çimento ve kireç yükü ile gelen İlya Katramadıs adında bir kaptanın idâresindeki 700 tonluk üç direkli Yunan yelkenlisi, gece yarısından sonra açılmış olan köprü gözünden liman reisliğine âid Anastas Zoitos adında bir rum kaptanın idâresinde Midilli romorkörü tarafından çekilerek Haliç’e girerken şiddetli akıntıya kapılmış ve köprünün Boğaziçi İskelesinde bağlı olarak yatmakda olan Resânet vapurunun üstüne düşmüşdür. Yelkenlinin baş tarafında bir zincirle asılı olan büyük demir şirket vapurunun kıç tarafındaki dip kamarasını parçalamış ve açılan delikden salona su dolmaya başlayarak vapur kısa bir zaman sonra batmış. Uykuda olan vapur mürettebâtı canlarını zor kurtarabilmişlerdir. Yelkenlinin iri çapası vapurun teknesine saplı kaldığı için Yunan yelkenlisi de batan vapur tarafından çekilerek batma tehlikesi geçirmiş, çapa zincirini kesmek suretiyle kurtulabilmiş. Şirketin liman reisliği ve Yunan yelkenlisinin sâhibi aleyhine açdığı tazminat dâvâsında Yunanlı ve Rum kaptanlar yanlış manavralarından ötürü suçlu görülmüş ve mahkûm olmuşlardır. «Şirketi Hayriye Târihçesi”nin kaydine göre Vak’ayı öğrenen İkinci Sultan Abdülhamid son derecede müteessir olmuş, ocağı sönük olduğu için infilâkdan kurtulmuş vapur onbeş gün sonra pâdişahın irâdesi ile Tersâne Dalgıç Bölüğü ve büyük ahşab havuz tarafından çıkarılıp havuza götürülmüş, tâmir edilmiş, Şirketi Hayriye de geminin adını değiştirip «Eseri Merhamet» koymuşdur. Fakat yukardaki batma vak’asını kaydeden günün gazeteleri vapurun adım «Eseri Merhamet» diye yazıyor; bundan da isim değişmesinin geminin batmasından önce olduğu anlaşılır. Tâmirden sonra tekrar hizmete girmişdir. Kadro dışı edildiği târih tesbit edilemedi.