Değerli bir ressam, dekoratör ve kaligraf; bu satırların yazıldığı 1967 yılında Bakırköyü Akıl Hastahânesinde bâzı hastaların fahrî resim öğretmenliğini yapıyordu. 1918’de Üsküdarda doğdu, Ûdî Mehmed Rifat Efendinin oğludur, bir saraylı olan annesinin adı Cezmiter Leman Hanımdır. Üsküdarda Üçüncü Sultan Mustafa ilk okulunda okudu, arab asıllı Türk harfleri ile güzel yazı öğrenmeye çocuk denilecek yaşda iken Hattat Ömer Hocadan başladı ve yine o zâtden hattatlık icâzeti (diploması) aldı. Bir müddet orta okula devam etti, sonra İstanbul San’at Mektebine girdi. Resme karşı ilk ilgiyi devrin kıymetli resim muallimlerinden ve ressamlarından biri olan Cevad Beyin talebesi olarak duydu, ve onun teşviki ile Güzel San’atlar Akademisine girdi, orada Nazmi Ziya Beyin atöliyesinde çalışdı, bir müddet sonra da Çallı İbrahim’in nazarı dikkatini çekerek onun atöliyesine de devam etti, her iki büyük ressamın iyi talebelerinden biri oldu. Bu arada merak sâikası ile akademinin kedorasiyon bölümüne de devam etti. Dekoratör olarak ilk iş hayatına Galatasaray Yerli Mallar Sergisinde ıtrıyatcı Necib Beyin paviyonunun dekorlarını yapmakla atıldı. Ressam olarak ilk muvaffakiyeti de 250X 3.50 metro eb’adında «Mevlevîler» isimli büyük bir taplosunun Konyadaki Mevlânâ Müzesine kabul edilmesidir. Bursa Turi...

Değerli bir ressam, dekoratör ve kaligraf; bu satırların yazıldığı 1967 yılında Bakırköyü Akıl Hastahânesinde bâzı hastaların fahrî resim öğretmenliğini yapıyordu. 1918’de Üsküdarda doğdu, Ûdî Mehmed Rifat Efendinin oğludur, bir saraylı olan annesinin adı Cezmiter Leman Hanımdır. Üsküdarda Üçüncü Sultan Mustafa ilk okulunda okudu, arab asıllı Türk harfleri ile güzel yazı öğrenmeye çocuk denilecek yaşda iken Hattat Ömer Hocadan başladı ve yine o zâtden hattatlık icâzeti (diploması) aldı. Bir müddet orta okula devam etti, sonra İstanbul San’at Mektebine girdi. Resme karşı ilk ilgiyi devrin kıymetli resim muallimlerinden ve ressamlarından biri olan Cevad Beyin talebesi olarak duydu, ve onun teşviki ile Güzel San’atlar Akademisine girdi, orada Nazmi Ziya Beyin atöliyesinde çalışdı, bir müddet sonra da Çallı İbrahim’in nazarı dikkatini çekerek onun atöliyesine de devam etti, her iki büyük ressamın iyi talebelerinden biri oldu. Bu arada merak sâikası ile akademinin kedorasiyon bölümüne de devam etti. Dekoratör olarak ilk iş hayatına Galatasaray Yerli Mallar Sergisinde ıtrıyatcı Necib Beyin paviyonunun dekorlarını yapmakla atıldı. Ressam olarak ilk muvaffakiyeti de 250X 3.50 metro eb’adında «Mevlevîler» isimli büyük bir taplosunun Konyadaki Mevlânâ Müzesine kabul edilmesidir. Bursa Turizm Müdürlüğüne de turistik panolar yapmışdır. Bu duygulu san’atkâr üç ay gibi kısa zaman içinde zevcesini, ablasını ve eniştesini kaybedince yapa yalnız kalmış, acıların ve yalnızlığın buhrânı içinde kendisini içkiye vermiş, işlerini yüz üstü bırakarak günde 15 kilo şarap içdiği olmuşdur ve bir geçirdiği ağır bir kriz sonunda Bakırköyü Akıl Hastahânesine kaldırılmışdır; orada iki sene süren bir tedâviden sonra tamâmen şifâ bularak eski iş hayatına dönmüş, fakat Şeyh Galibin : Meyhâneyi gördüm uşşâka mutaf olmuş Teklîfi tekellüften sükkânı muaf olmuş diye târif ettiği meyhânelerin câzibesine kapılmakdan korkarak bir müddet sonra Bakırköyü Akıl Hastahânesine fahrî resim muallimliği ile yerleşmişdir. Bu satırların yazıldığı sırada sabahları şehre gelerek işleriyle meşgul olmakda, öğleden sonra da hastahâneye dönerek akıl hastası talebelerine resim dersleri vermekde idi: «Huzur içindeyim; resmin, akıl hastası genclere bir tedâvi vâsıtası olduğunu görmekle ayrıca büyük bir vicdan hazzı duymaktayım» diyen değerli san’atkâr o hasta talebeleri arasında Yılmaz Belbağ ve İlhan Taner adında iki gencin çok iyi yetişmiş olduklarını söylemişdir. Öyle sanıyoruz ki Kenan Esen bir oto biyografisini kaleme alacak olursa millî kütübhânemiz benzeri kolay yaratılamaz bir eser kazanmış olacakdır. Kenan Esen (Resim: Kenan Esen)