«Dolmabağçenin berisinde, Kabataş seddi altında muattal bir çeşmedir. Yaptıran Şeyhülislâm Hoca Sâdeddin Efendinin ikinci oğlu Şeyhülislâm Esad Efendidir (B. : Esad Efendi, Hocazâde Mehmed). Çeşme kesme taşdan yapılmış muazzam bir haznenin tramvay yolu üzerindeki yüzünün sağ başındadır. Teknesi tamamen yere gömülmüş ve musluğu koparılmışdır. Üzerine ahşab iki oda oturtulmuşdur. Kemerinin altına ve ayna taşının üzerine yerleştirilmiş olan sülüs yazılı kitâbesi arabcadır. Üç beyit olan bu kitâbe bâni Mehmed Esad Efendinin kendisi tarafından söylenmişdir. Tarih mısraı şudur : Ülhimet fî târihihi «Mâün 11 Esadi hayrihi» 1022 (M. 1613) «1212 (M. 1797 - 1798) târihinde Üçüncü Sultan Selim tarafından tâmir ettirilen bu çeşmeye Mihrişah Vâlidesultan büyük bendinden yarım masura su ihsân edildiği dört satırlık ve mensur ikinci kitâbesinden anlaşılıyor ise de hâlen kupkuru ve metrûkdür. Yapısı Türk klâsik çeşme üslûbundadır. Çok işlek bir yol üzerinde bu târihî ve şirin çeşmenin ihyâsı temenni olunur» (İbrâhim Hilmi Tanışık, İstanbul Çeşmeleri, II; 1945). Yerine gidilip bu satırların yazıldığı sıradaki durumu tesbit edilemedi (1968).