XIX. yüz yıl ulemâsından Osmanlı şeyhülislâmlarının yüz onbeşincisi; hicrî 1219 (M. 1804 - 1805 )de İstanbul’da doğdu; ulemâdan Mehmed Said Efendinin oğludur, onun babası fetvâ emini Mehmed Râşid Efendi, onun babası kadıaskerlikde bulunmuş Mustafa Efendi, onun da babası XVII. yüz yılda İstanbul’a devlet tarafından dâvet edilerek yerleştirilmiş «Kelâm» ilminde derin bilgi sâhibi Kilisli Şeyh Osman Uryânîdir ki halk arasında Çıplak Osman Efendi diye meşhur idi. Ahmed Esad Efendi, zamanının tâbiri ile ulûmi edebiye, akliye ve şer’iyeyi Reisülkurrâ Hoca Abdullah Efendi, Eminzâde Abdülkadir Bey ve Dersiam Hoca İsmail Efendiden tahsil etti. 1246 (1830 - 1831) da imtihan vererek Fetvâhânede kâtiblik ile meslek hayatına girdi; babasının Serez, Haleb, Kastamonu, Manastır ve Şam kadılıklarında 1248 - 1264 (1832 - 1848) yanında bulunub nâibliklerinde bulundu, Mehmed Said Efendi’nin 1848 de Şam’da vefâtı üzerine İstanbul’a döndü. 1270 (1853 - 1854) de Eyyub Kadısı, 1271 (1854 - 1855) de Üsküdar Kadısı, 1272 (1855 - 1856) de tekrar Eyyub Kadısı, 1273 (1856 - 1857) de Edirne Kadısı, 1275 (1858 - 1859) de Medîne Kadısı oldu, bu vazîfede iken Haremi Şerîfin tamirine memur edildi, ve bu kudsal işi titiz dikkatle başardı, 1278 (1861 - 1862) de İstanbul Kadılığı pâyesi ile taltif edildi, 1863 de İs...

XIX. yüz yıl ulemâsından Osmanlı şeyhülislâmlarının yüz onbeşincisi; hicrî 1219 (M. 1804 - 1805 )de İstanbul’da doğdu; ulemâdan Mehmed Said Efendinin oğludur, onun babası fetvâ emini Mehmed Râşid Efendi, onun babası kadıaskerlikde bulunmuş Mustafa Efendi, onun da babası XVII. yüz yılda İstanbul’a devlet tarafından dâvet edilerek yerleştirilmiş «Kelâm» ilminde derin bilgi sâhibi Kilisli Şeyh Osman Uryânîdir ki halk arasında Çıplak Osman Efendi diye meşhur idi. Ahmed Esad Efendi, zamanının tâbiri ile ulûmi edebiye, akliye ve şer’iyeyi Reisülkurrâ Hoca Abdullah Efendi, Eminzâde Abdülkadir Bey ve Dersiam Hoca İsmail Efendiden tahsil etti. 1246 (1830 - 1831) da imtihan vererek Fetvâhânede kâtiblik ile meslek hayatına girdi; babasının Serez, Haleb, Kastamonu, Manastır ve Şam kadılıklarında 1248 - 1264 (1832 - 1848) yanında bulunub nâibliklerinde bulundu, Mehmed Said Efendi’nin 1848 de Şam’da vefâtı üzerine İstanbul’a döndü. 1270 (1853 - 1854) de Eyyub Kadısı, 1271 (1854 - 1855) de Üsküdar Kadısı, 1272 (1855 - 1856) de tekrar Eyyub Kadısı, 1273 (1856 - 1857) de Edirne Kadısı, 1275 (1858 - 1859) de Medîne Kadısı oldu, bu vazîfede iken Haremi Şerîfin tamirine memur edildi, ve bu kudsal işi titiz dikkatle başardı, 1278 (1861 - 1862) de İstanbul Kadılığı pâyesi ile taltif edildi, 1863 de İstanbul’a döndü Meclisi Tedkikati Şer’iye âzâlığına, 1281 (1864 - 1865) de kadıaskerlikler müsteşarlığına tâyin edildi; 1283 (1866 - 1867) de bilfiil İstanbul Kadısı oldu. Bu vazîfede hizmet müddetini tamamlayarak Bursa’ya şer’î mahkemelerdeki hâkimleri teftişe gönderildi; 1287 (1870 - 1871) de Anadolu Kadıaskerliği pâyesi aldı, aynı yıl içinde İstanbulda Meclisi İntihabı Hükkâm reisi oldu, 1292 (1875) de Rumeli Kadıaskerliği pâyesi aldı, 1293 (1876) da yaşlılığını ileri sürerek reisi bulunduğu meclisden istifâ etti, Meclisi Âyan âzâlığına seçildi; 1295 (1879) de Şeyhülislâm oldu; bu yüksek mevkîde bulunurken 6 cemaziselevvel 1306 (8 ocak 1889) da 85 yaşında vefât etti; Eyyubda Ebüssuud Efendi hazîresi karşısında hayatında iken yapdırtdığı türbesine defnedildi. El yazısı hattat denilecek kadar güzeldi; dürüst, temiz, mütevâzı, güler yüzlü, çok nâzik zarif bir istanbul Efendisi idi. Uryânîzâde Esad Efendi (Resim: İ. A. Gövsa’dan)