Hâkim ve ressam; aslen İstanbullu olan babası Muhammer Mükerrem Beyin hâkimlik ile bulunduğu Selânikde 1897 yılında doğdu; annesi Cebelibereketet Alibekiroğlu aşireti beylerinden Hüseyin Beyin kızı Müveddet Hanımdır; Muammer Mükerrem Bey mesleğinde Adliye Nezâreti müsteşarlığına ve Temyiz Mahkemesi İstidâ Dâiresi Reisliğine kadar yükselmiş, memuriyetden ayrıldıktan sonra da avukatlık yapmışdır. A. Cevad Erkul Selânikde Nümûnei Terakki Mektebinde okudu; Balkan Harbi içinde İstanbula geldiler, Kadıköyünde Saint Joseph Fransız frerler mektebine girdi, bu mektebi bitirdikden sonra Birinci Cihan Harbinde ihtiyat zâbiti olarak asker oldu, 1918 mütarekesinde terhisinden sonradır ki İstanbul Dârülfünununun Hukuk Fakültesinde yüksek tahsilini yapdı; hâkimlik yaparken Güzel Sanatlar Akademisine girerek çocukluğundan beri büyük bir aşk ile bağlandığı resim sanatı ile akademik ciddiyetle meşgul olmaya başladı, Akademide ünlü ressam Hikmet Onat’ın atölyesine devam etti. Çocukluğunda başlamış resim aşkını şöylece anlatıyor: “Selânikde Nümûnei Terakki Mektebinde iken hemen her derste, defter ve kitaplarımın arasına kâğıtlar yerleştirir, muallim ders anlatırken resimlerini çizerdim. Müteaddid defalar tutuldum ve azar işittim. Bir sefer Arabî muallimi sarıklı Emin Efendiden bir tokat yedim, usla...

Hâkim ve ressam; aslen İstanbullu olan babası Muhammer Mükerrem Beyin hâkimlik ile bulunduğu Selânikde 1897 yılında doğdu; annesi Cebelibereketet Alibekiroğlu aşireti beylerinden Hüseyin Beyin kızı Müveddet Hanımdır; Muammer Mükerrem Bey mesleğinde Adliye Nezâreti müsteşarlığına ve Temyiz Mahkemesi İstidâ Dâiresi Reisliğine kadar yükselmiş, memuriyetden ayrıldıktan sonra da avukatlık yapmışdır. A. Cevad Erkul Selânikde Nümûnei Terakki Mektebinde okudu; Balkan Harbi içinde İstanbula geldiler, Kadıköyünde Saint Joseph Fransız frerler mektebine girdi, bu mektebi bitirdikden sonra Birinci Cihan Harbinde ihtiyat zâbiti olarak asker oldu, 1918 mütarekesinde terhisinden sonradır ki İstanbul Dârülfünununun Hukuk Fakültesinde yüksek tahsilini yapdı; hâkimlik yaparken Güzel Sanatlar Akademisine girerek çocukluğundan beri büyük bir aşk ile bağlandığı resim sanatı ile akademik ciddiyetle meşgul olmaya başladı, Akademide ünlü ressam Hikmet Onat’ın atölyesine devam etti. Çocukluğunda başlamış resim aşkını şöylece anlatıyor: “Selânikde Nümûnei Terakki Mektebinde iken hemen her derste, defter ve kitaplarımın arasına kâğıtlar yerleştirir, muallim ders anlatırken resimlerini çizerdim. Müteaddid defalar tutuldum ve azar işittim. Bir sefer Arabî muallimi sarıklı Emin Efendiden bir tokat yedim, uslanmadım; fransızca muallimi Mösye Leson’un resmini yaparken tekrar yakalandım, fakat bu hocam resmi pek beğendi, gülerek aldı. Resim muallimimiz Nazmi Bey ise beni pek severdi, onun da daima takdirine mazhar oldum. “Saint Joseph’de fransızcamı kuvvetlendirerek resim tahsili için Avrupaya gitmeği, daha doğrusu kaçmağı tasarladım, olmadı. O zaman saltanat devrinin nüfuzlu adliyecilerinden ve temyiz reislerinden olan babam: — “Bu memlekette ressamlar aç kalır, sen de benim gibi hâkim olacaksın! Diye zorlardı. Sanayii Nefîse Mektebine girmek istedim de şiddetle ve tazyikle men edildim, küçük büyük bütün resimlerim yırtıldı...” Asıl mesleğinde İstanbulda yıllarca hâkimlik yapdı, adliye müfettişliğinde bulundu ve 1956 da Temyiz Mahnkemesi âzalığından emekliye ayrıldıkdan sonra kendisini tamamen resime verdi; ve bilhassa bir peyizaj (manzara) ressamı olarak tanındı; 1946 da Güzel Sanatlar Birliğine girmişdi, resim sergilerine katıldı, pek çok tablosu beğenilerek satın alındı, devlet dâireleri ile resmî ve husûsî müesseselerde tabloları asılıdır. Günün ilk ışığı altındaki renkleri tesbit edebilmek için A.C. Erkulun, sehpâsını ve boya kutusunu alarak evinden çıkdığı çok görülmüşdür. Bir deniz âşıkıdır, tablolarının çoğunda deniz vardır. Resimdeki mesleğini ifâde ederken: “Empressionism, resim sanatının en güzel, en tatlı koludur kanaatindeyim” diyor. 1926 da Hayrünnisâ Nuhbe Hanımla evlenmişdir; Hüdâdad adında (doğ. 1927) bir kızı vardır; bu satırların yazıldığı sırada 70 yaşlarında bulunan sanatkâr, evinde zevcesi, kızı ve bir torunu ile ve resimleri ile mesud ve sâkin bir ömür sürmekde idi (1968). Sâmi KURTULAN Ahmed Cevad Erkul (Resim: Yaşar Ekinci)