Asker devlet adamı, Türkiye Devlet Demir Yollarının babası, kurucu ilk Devlet Demir Yolları umum müdürü; 1876 da İstanbulda doğdu, Müşir Ömer Fevzi Paşanın oğlu Cemil Beyin oğludur, annesinin adı Nâdire Hanımdır. Harbiye mektebinin “Sınıfı Mahsus” adı verilmiş zâdegân evlâdları sınıfında okudu, 1898 de Harbiye Mektebini bitirdi; 1901 de erkânı harb (kurmay) oldu, 1901-1903 arasında piyâde, süvâri ve topcu stajları gördü, 1904-1907 arasında 17. fırka kurmayı ve aynı zamanda, Selânik - Dedeağaç demiryolu muhâfız kuvvetler müfettişi; 1907 - 1908 de 17. Alay kumandanlığı emrinde bulundu, 1908 - 1910 da 17. Nişancı taburu kumandanı (binbaşı), 1910 - 1912 de Selânik - İstanbul İltisak Demiryolu askerî komiseri oldu, Birinci Cihan Harbinde 1914 de Harbiye Nezâreti Ordu Dâiresi ikmâl şubesi müdürü, 1915 de ayni dâirede reis muavini oldu; 1918 de harbin son yılında Azerbaycanda Askerî ve Zâbıta Teşkilâtına memur edildi; 1919 - 1920 arasında İstanbul işgal altında bulunduğu yıllarda Erkân-ı Harbiye-i Umumiye (Genel Kurmay) Teşkilât ve Büdce komisyonu reisliği yapdı, ve Anadoluya kaçarak Millî Mücadeleye iştirâk etti, ve Mustafa Kemal Paşa tarafından Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükûmetinin elindeki demir yollarının işletilmesine memur edildi, 1920 - 1925 arasında Türkiye Devlet Demiryollar...

Asker devlet adamı, Türkiye Devlet Demir Yollarının babası, kurucu ilk Devlet Demir Yolları umum müdürü; 1876 da İstanbulda doğdu, Müşir Ömer Fevzi Paşanın oğlu Cemil Beyin oğludur, annesinin adı Nâdire Hanımdır. Harbiye mektebinin “Sınıfı Mahsus” adı verilmiş zâdegân evlâdları sınıfında okudu, 1898 de Harbiye Mektebini bitirdi; 1901 de erkânı harb (kurmay) oldu, 1901-1903 arasında piyâde, süvâri ve topcu stajları gördü, 1904-1907 arasında 17. fırka kurmayı ve aynı zamanda, Selânik - Dedeağaç demiryolu muhâfız kuvvetler müfettişi; 1907 - 1908 de 17. Alay kumandanlığı emrinde bulundu, 1908 - 1910 da 17. Nişancı taburu kumandanı (binbaşı), 1910 - 1912 de Selânik - İstanbul İltisak Demiryolu askerî komiseri oldu, Birinci Cihan Harbinde 1914 de Harbiye Nezâreti Ordu Dâiresi ikmâl şubesi müdürü, 1915 de ayni dâirede reis muavini oldu; 1918 de harbin son yılında Azerbaycanda Askerî ve Zâbıta Teşkilâtına memur edildi; 1919 - 1920 arasında İstanbul işgal altında bulunduğu yıllarda Erkân-ı Harbiye-i Umumiye (Genel Kurmay) Teşkilât ve Büdce komisyonu reisliği yapdı, ve Anadoluya kaçarak Millî Mücadeleye iştirâk etti, ve Mustafa Kemal Paşa tarafından Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükûmetinin elindeki demir yollarının işletilmesine memur edildi, 1920 - 1925 arasında Türkiye Devlet Demiryollarının ilk kurucu umum müdürlüğünü yapdı (miralay - albay); İstanbuldan mebus seçildi ve 1926 - 1928 arasında İsmet Paşa kabinesinde Nafia Vekili oldu. O zamana kadar Anadoludaki demir yolları bir Alman şirketi olan Anadolu - Bağdad Demiryolu Şirketinin döşediği hatlar idi; Haydarpaşadan Eskişehire gelir, oradan bir kolu Ankarada sona erer, Konyaya geçen ikinci kolu da Ulukışlada biterdi. Yabancı sermâyelerin Anadoluya yeni hatlar döşeme teklifleri red edildi ve Türkiye Cumhuriyetinin ilk millî demir yolları Behiç Beyin Nafia Vekilliği zamanında onun şahsî himmet ve gayreti ile döşenmeye başlandı 1928 - 1939 arasında Budapeşte Elçiliği, 1939 - 1943 arasında Paris Büyükelçiliği; 1943 de Çankırı mebusu oldu, bir devre mebusluk yapdı, 1947 - 1949 da Cenub Demiryolları İdare Meclisi Reisi, 1955 de Türkiye Kredi Bankası İdare Meclisi üyesi oldu, 11 Kasım 1961 de 85 yaşlarında İstanbulda vefat etti. Ölümünden üç gün evvel Eskişehirde İstanbul - Ankara - Konya hatlarının ayrıldığı üçgen şeklinde bir yere defnedilmesini vasiyet etmişdi; bu vasiyet oğlu merhum Necid Bey tarafından zamanın Başvekili İsmet İnönüye bildirildi ve Türkiye Devlet Demiryollarının babasının bakiyei izâmı vasiyeti gereğince gece ve gündüz her an tiren düdüklerinin çınlattığı o sahaya nakledildi; kabri gündüz tirenlerden görülür. Büyük garlarımıza birer büstü konacak adamdır. Türkiye Cumhuriyetinin pek temiz, pek seçkin büyük devlet adamlarından biridir. Resim ve vesika olarak bir tarih hazinesine sâhibdi ve kendi eliyle son derecede dikkatli tasnif edilmişdi. Erkin soy adı Budapeştede bulunur iken Atatürk tarafından verilmişdi; Atatürk gönderdiği mektubda: “Sana Erkin soy adını verdim. Erkin bağımsız demektir. Hiç bir partiye girmediğin için bu soy adını uygun gördüm” diye yazmışdır. Behic Erkin (Resim: S. Bozcalı)